er kwam een vraag via een mail of ik een keer kon komen praten bij Johan en zijn gezin.
Johan is ernstig ziek en wil graag samen met zijn vrouw en hun 2 zoontjes eens even kijken wie ik ben, en belangrijker nog, of zijn zoontjes Ties en Daan mij aardig vinden. Ze doen een voorstelrondje zoals dat op school in de kring ook gebeurt, en daarna mogen zij mij alles vragen wat ze willen weten.
Heerlijk hoe kleine kinderen onbevangen kunnen zijn…
We spreken af dat ik later in de week nog een keer terugkom om samen met Johan en zijn vrouw verder te praten en vooral ook wat ik kan doen om de kinderen verder bij alles te betrekken.
 
Kort daarna overlijdt Johan, veel te jong en toch nog sneller dan verwacht.
 
Hoe verdrietig het allemaal ook is, de crematiebijeenkomst is ontroerend in zijn eenvoud, de uitdrukkelijke wens van Johan.
De medewerking van zijn dappere zoontjes in het tevoren opgenomen filmpje waarin zij samen over papa vertelden is puur en bijzonder…
 
Nog steeds wanneer ik door de wijk rijd waar Johan woonde, denk ik met een warm gevoel terug aan dit mooie gezin.